Wyrok TSUE - Posiadanie spółki zależnej nie oznacza prowadzenia działalności

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) 7 maja 2020 r. wydał wyrok w sprawie C-547/18 Dong Yang Electronics (DY), która świadczyła usługi montażu podzespołów na materiale powierzonym przez inny podmiot koreański (LG Korea). Sprawa dotyczyła kwestii stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Towary do DY dostarczała, a następnie zmontowane towary odbierała spółka LG PL (spółka zależna LG Korea), która zajmowała się składowaniem i logistyką gotowych produktów LG Korea. DY świadczyła usługi montażu w Polsce w zakresie, w jakim LG Polska stanowiła stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej LG Korea. 

W związku z tym w 2017 r. organ podatkowy wezwał Dong Yang do zapłaty VAT z tytułu usług montażu, które świadczyła ona w 2012 r. Zostało stwierdzone, że LG Korea - na podstawie stosunków umownych nawiązanych przez nią - wykorzystywała LG Polska jako własne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

TSUE odpowiedział na pytanie, czy z samego faktu posiadania przez spółkę mającą siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej, spółki zależnej na terytorium Polski, można wywieść istnienie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Drugie pytanie dotyczyło tego, czy podmiot trzeci zobowiązany jest do analizy stosunków umownych pomiędzy spółką z siedzibą poza terytorium UE a spółką zależną, w celu ustalenia, czy istnieje stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce przez tę pierwszą spółkę. 

W swoim orzeczeniu TSUE stwierdził co prawda, że spółka zależna podmiotu z państwa trzeciego może stanowić stałe miejsce prowadzenia DG tego podmiotu na terytorium Unii, ale wskazał także, że aby uznać ją za stałe miejsce prowadzenia działalności, spółka taka musi spełniać kryteria z rozporządzenia 282/2011.

TSUE zadecydował, że nie można wywieść istnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej z samego faktu posiadania przez spółkę z siedzibą w państwie trzecim spółki zależnej na terytorium któregoś z państw członkowskich UE. Jednocześnie, Trybunał uznał, że nie można zobowiązać usługodawcy do badania stosunków umownych pomiędzy spółką dominującą a spółką zależną, gdyż informacje takie są co do zasady poufne, a zobowiązanie do ich analizy prowadziłoby do wykonywania przez podatnika zadań należących do organów podatkowych.