„Mleko sojowe” może wprowadzać konsumenta w błąd – wyrok TSUE C-422/16

14 czerwca 2017 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał wyrok, z którego wynika, że producenci żywności wegetariańskiej i wegańskiej nie mogą posługiwać się nazwami zastrzeżonymi dla produktów mlecznych, np. „mleko”, „jogurt”, „ser”, „masło”, „śmietanka”. 

TSUE orzekał na skutek pytania prejudycjalnego zadanego przez sąd niemiecki, który rozpatrywał sprawę wytoczoną przez stowarzyszenie zajmujące się zwalczaniem nieuczciwej konkurencji spółce działającej w obrębie promocji i dystrybucji wyrobów wyłącznie roślinnego pochodzenia. 

W prawie unijnym funkcjonują wykazy zawierające nazwy zastrzeżone dla określonych produktów (m.in. wyrobów mlecznych). Trybunał wskazał, że celem ustanowienia przepisów ograniczających stosowanie określonych nazw dla danej kategorii produktów (np. przetworów mlecznych) była m.in. poprawa ich jakości w interesie producentów, przedsiębiorstw handlowych i konsumentów oraz ochrona konsumentów i konkurencji.

Jak wynika z wyroku, nawet w przypadku stosowania dodatków do nazw zastrzeżonych (np. wegańskie, tofu, sojowe), zidentyfikowanie w sposób pewny produktów o szczególnych cechach, wynikających z naturalnego składu mleka zwierzęcego nie jest możliwe, co rodzi prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd konsumentów. Ponadto, zdaniem Trybunału, dopuszczenie stosowania nazw zastrzeżonych dla produktów mlecznych do oznaczania i reklamy produktów wegańskich i wegetariańskich byłoby sprzeczne z celem poprawy warunków ekonomicznych w zakresie produkcji wyrobów mlecznych, wprowadzania ich do obrotu oraz poprawy ich jakości. 

Co istotne, w wyroku zaproponowano szeroką interpretację zakresu nazw zastrzeżonych dla produktów mlecznych. W jednym z ciekawszych fragmentów wyroku TSUE zauważył, że pomimo braku ujęcia w wykazie nazw zastrzeżonych dla produktów mlecznych niemieckiego słowa „Sahne” (które sąd niemiecki odróżnił od słowa „Rahm” znajdującego się na wspomnianym wykazie) czy francuskiego „chantilly”, to pojęcia te oznaczają w istocie śmietanę do ubijania i w związku z tym nie mogą być stosowane zgodnie z prawem do oznaczenia wyrobów wyłącznie roślinnego pochodzenia.

Treść wyroku dostępna jest pod następującym linkiem:
http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=191704&pageIndex=0&doclang=PL&mode=req&dir=&occ=first&part=1&cid=310169